Καλημέρα φίλοι μου!

Τσάμπιονς Λίνγκ: Τηλεοπτικό… υπερθέαμα!

Τσάμπιονς Λίνγκ: Τηλεοπτικό... υπερθέαμα!

Από τον Κωνσταντίνο Σπυρόπουλο

Το είδαμε όλοι. Αυτές τις δύο μέρες χορτάσαμε πραγματικό ποδόσφαιρο. Ήταν δύο ματς γεμάτο ανατροπές, πάθος, συγκίνηση. Πέρα από κάθε αποτέλεσμα, νικητής εν τέλει βγήκε το ίδιο το άθλημα. Πολλοί θα ήταν εκείνοι οι οποίοι θα στεναχωρήθηκαν για τους αποκλεισμούς των δύο ισπανικών μεγαθηρίων. Άλλωστε, ποιος δεν θα ήθελε να δει ένα el classico στον τελικό του Champions League;

Οι προκρίσεις των Τσέλσι και Μπάγερν ήταν πέρα για πέρα άξιες και αντρίκειες. Από τη μια οι Άγγλοι με ένα σύστημα που θύμιζε… Ίντερ, κατάφεραν να κλείσουν άριστα τους χώρους αποτρέποντας τη Μπαρτσελόνα να εισέλθει στην περιοχή και να πετύχει κάποιο γκολ με ένα από τα πολλά όπλα της. Το ότι δέχθηκε κριτική για το »αντι-ποδόσφαιρο» που έπαιξε δεν αναιρεί σε καμία περίπτωση την πρόκρισή της. Είναι αξιοσημείωτο ότι και τις δύο φορές που αποκλείστηκε τα τελευταία χρόνια η Μπάρτσα από τα ημιτελικά, »κόλλησε» στο ίδιο στιλ παιχνιδιού, το λεωφορείο όπως το ονόμασαν κάποιοι.. Τότε ήταν η Ίντερ του Μουρίνιο, τώρα η Τσέλσι του Ντι Ματεο.

Μιας και ανέφερα τον Ντι Ματεο, είναι αναγκαίο να του δώσουμε τα εύσημα, όχι μόνο για την πρόκριση της ομάδας του στον τελικό, αλλά και για την γενικότερη εικόνα της μετά τη φυγή του Βίλας Μπόας. Μέσα σε ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα κατάφερε να κάνει αυτά που ο Πορτογάλος τεχνικός δεν τα έκανε σε μια ολόκληρη σεζόν. Ένα μέρος της επιτυχίας της Τσέλσι αναμφίβολα ανήκει και σε αυτόν.

Ο αγώνας της Μπάγερν με τη Ρεάλ ήρθε για να »δέσει το γλυκό». Ματσάρα με όλη τη σημασία της λέξης. Δύο ομάδες που θέλανε την πρόκριση για διαφορετικούς λόγους. Οι μεν Γερμανοί για να σώσουν τη χρονία έπειτα από την απώλεια του πρωταθλήματος από την Ντόρτμουντ και οι δε Ισπανοί για να γιορτάσουν ακόμα περισσότερο μετά την κατάκτηση του πρωταθήματος και να αποδείξουν πως φέτος -δικαιωματικά- η σεζόν τους ανήκει. Τελικώς έμειναν στην κατάκτηση του πρωταθλήματος μιας και οι Βαυαροί έτρωγαν σίδερα. Έπαιζαν με μεγάλη ευκολία και έδειχναν την εντύπωση οτι παίζουν στην έδρα τους. Στο 2ο ημίχρονο όπως και στην παράταση το γήπεδο έιχε κατηφορήσει προς την περιοχή της, κουρασμένης αναμφίβολα, Ρεαλ που από τύχη δεν δέχτηκε κάποιο γκόλ. Τα πέναλτι είναι ρώσικη ρουλέτα, ένα τηλεπαιχνίδι που κάποιος θα κερδίσει και κάποιος θα χάσει. Αδύναμος κρίκος αυτού του »παιχνιδιού» αποδείχτηκε πρωτίστως ο Κριστιάνο Ρονάλντο και κατ’ επέκταση ο Σέρχιο Ράμος. Ο Πορτογάλος ο οποίος ήταν ο πρωταγωνιστής της κανονικής διάρκειας για την ομάδα του, κατάφερε να αστοχήσει στο πέναλτι ή καλύτερα να βρεθεί απέναντι σε έναν εκπληκτικό Μάνουελ Νόιερ. Για το Σέρχιο Ράμος δεν έχω να σχολιάσω κάτι παρα μόνο να επισημάνω πως φωτογραφίες με την μπάλα που εκτέλεσε το πέναλτυ να βρίσκεται στο διάστημα και τα αστέρια έχουν κάνει πάταγο στο ίντερνετ.

Ο Μουρίνιο έχασε. Οι κάμερες μετά τον αποκλεισμό της Ρεάλ δεν έπαψαν να τον δείχνουν. Εκείνος αρκέστηκε στο να κατέβει στα αποδυτήρια. Στη συνέντευξη τύπου είπε πως »Έτσι είναι το ποδόσφαιρο.» Πέρα από τις διάφορες προκλήσεις που επιδιώκει παραμένει ένας άριστος επαγγελματίας που ξέρει τι του γίνεται. Πέρυσι, στον πρώτο του χρόνο, κατάφερε να κατακτήσει το κύπελλο, φέτος κατέκτησε το πρωτάθλημα για τη Ρεάλ μετά από πολλά χρόνια, του χρόνου ίσως κατακτήσει κάτι μεγαλύτερο…

Συμπέρασμα

Μετά από αυτό το ποδοσφαιρικό υπερθέαμα που είδαμε στα ημιτελικά της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, περιμένουμε με ανυπομονησία την 19η Μαϊου. Εκεί όπου Μπάγερν Μονάχου και Τσέλσι θα διασταυρώσουν τα ξίφη τους για μιά θέση στο πάνθεων των πρωταθλητών. Θα πέσουν κορμιά, θα γίνουν μάχες, θα βγουν κραυγές… Όλα θα γίνουν για έναν σκοπό… Για την κατάκτηση του τροπαίου με τα »μεγάλα αυτιά»…