Καλημέρα φίλοι μου!
Τρίτη, 22/05/2012

Πολύ δραματικές για να μην είναι αληθινές: Οι σπουδαιότερες αθλητικές ιστορίες....

Δεν έχουμε κρύψει ποτέ πόσο αγαπάμε τις συναρπαστικές ιστορίες που μπορεί να πλάθει αβίαστα ένα αθλητικό γεγονός, τις οποίες κανένα αφηγηματικό κλισέ δε μπορεί να καπελώσει. Η πιο πρόσφατη τέτοια περίπτωση ήταν αυτή τη για την οποία γράψαμε τη Δευτέρα μετά το Final 4 της Ευρωλίγκας, αλλά σίγουρα δεν είναι η μοναδική. Πόσες φορές δεν έχεις σκεφτεί την πορεία μιας ομάδας ή ενός παίχτη σα να ήταν μια εκπληκτική ταινία γεμάτη ανατροπές και προκλήσεις;

Το ESPN και ο Bill Simmons (τοπικός ήρωας εδώ στα γραφεία του ONEMAN,έχουμε γράψει εξάλλου για το θαυμάσιο Grantland του) έκαναν κάτι για αυτό πίσω στα τέλη του 2009, όταν μέσα από τη συχνότητα του αθλητικού κολοσσού έκανε πρεμιέρα μια σειρά ντοκιμαντέρ αθλητικού περιεχομένου. Κάθε ντοκιμαντέρ από έναν άλλο σκηνοθέτη που έπιανε ένα θέμα για το οποίο ήταν παθιασμένος, κάθε ντοκιμαντέρ μια ιστορία, ένας ήρωας. Στο σύνολό τους 30 και αφορμή τα 30 χρόνια του δικτύου - εξ ου και ο τίτλος “30 for 30”.

Όπως θα διαπιστώσει και ο κάθε αναγνώστης του Grantland, όταν λέμε αθλητισμός δεν εννοούμε δυο αθλήματα και δεν εννοούμε τρεις-τέσσερις πρωταγωνιστές. Ο πλουραλισμός στο περιεχόμενο αυτών των φιλμ είναι αδιανόητος, και ταυτόχρονα δείχνει πόσο όμορφες ιστορίες μπορεί να βρει κανείς “χαζεύοντας μπαλίτσα”.

Υπάρχει ας πούμε το συγκλονιστικό “Once Brothers”, η ιστορία της τραγικά χαμένης φιλίας του Βλάντε Ντίβατς με τον Ντράζεν Πέτροβιτς. Από τις μέρες της δόξας με την εθνική Γιουγκοσλαβίας, το πέρασμα στο ΝΒΑ (“ήμασταν δυο παιδιά από χωριά της Γιουγκοσλαβίας και πήγαμε να παίξουμε μπάσκετ με τον Μάτζικ και τον Μάικλ Τζόρνταν”, λέει ο Ντίβατς), το πώς ο πόλεμος διέλυσε μια χώρα και μαζί τη φιλία του - και το πώς η ελπίδα για επανένωση αυτών των Κάποτε Αδερφών δεν συνέβη ποτέ όταν ο Ντράζεν σκοτώθηκε, τραγικά, σε εκείνο το δυστύχημα.

Η σειρά αθλητικών ντοκιμαντέρ “30 for 30” του ESPN είναι η αποθέωση της σχέσης αθλητισμού και αφήγησης.